وات آرون بانکوک
بانکوک شهری وسیع و پرهیاهوست که با معابد بزرگ و کوچک و خیابان های شلوغ و رنگارنگش شناخته می شود. وقتی پایتخت کشور تایلند را برای گشت و گذار انتخاب می کنید، حجمی از دیدنی های منحصر به فرد پیش روی شما خواهد بود. گردش در بازار شناور و معروف شهر، بازدید از کاخ بزرگ و تزیینات بی مثالش، طبیعت گردی در پارک بزرگ شهر و یا ماجراجویی در باغ وحش روباز و وسیع سافاری ورلد از جمله مواردی است که در بانکوک دست شما را برای تفریح باز می گذارد.
با همه این ها، امروز آوا بلیط می خواهد شما را با یکی دیگر از دیدنی های نمادین و جذاب بانکوک آشنا کند. برای این کار راهی مرکز بانکوک می شویم و درست در قلب شهر و در کناره رود فرایا چائو، به سراغ معبد معروف و مخروطی شکل می رویم. این معبد که وات آرون نام دارد، یکی از زیباترین ساختمان های بانکوک محسوب می شود که در طول روز بارها و بارها انعکاسش در رود دیده می شود و در شب منظره ای تماشایی به بانکوک می بخشد. البته وات آرون از نزدیک هم قشنگ است؛ پس، از رود گذر کنید و خودتان را به معبد برسانید و از پله های منحصر به فردش بالا بروید. قسمت خوب این بازدید آن است که می توانید در همان روز، همزمان برای بازدید از دیگر جاذبه های پایتخت تایلند نیز برنامه ریزی کنید و با یک تیر چند نشان بزنید.
چرا معبد وات آرون بانکوک؟
- یکی از محبوب ترین دیدنی های بانکوک است.
- معبدی بسیار زیباست که در کناره رود معروف پایتخت قرار دارد.
- در نزدیکی جاذبه های مشهور دیگری مانند کاخ بزرگ بانکوک و وات فو قرار گرفته است.
- در مرکز شهر بانکوک قرار گرفته و دسترسی بسیار راحتی دارد.
آشنایی با وات آرون | Wat Arun
وات آرون یکی از محبوب ترین و زیباترین دیدنی های شهر بانکوک است که درست در قلب شهر قرار گرفته و دسترسی بسیار راحتی دارد. وقتی به سراغ این معبد منحصر به فرد می روید، سازه ای مخروطی و بزرگ را خواهید دید که با چهار سازه کوچک تر در اطراف همراهی می شود. این معبد متفاوت، از چندین جهت در نزد تایلندی ها و ساکنان شهر بانکوک اهمیت دارد. وقتی از لحاظ معنوی به وات آرون نگاهی بیندازیم، متوجه خواهیم شد که تمثالی باشکوه از کوهستان مرو (Mount Meru)، مقدس ترین مکان بودایی هاست. مرو، کوهستانی افسانه ای با 5 قله است که در آیین بودا مرکز تمام جهان های فیریکی، متافیزیکی و معنوی در نظر گرفته می شود. همین موضوع باعث شده تا معبد وات آرون نیز جایگاه خاصی در میان تایلندی ها داشته باشد و از مهم ترین اماکن مقدس این کشور محسوب شود. همچنین بوداییان معتقدند این معبد، از طلوع تا غروب از زندگی معنوی مردم محافظت می کند. البته تمام ارج و قرب وات آرون در بُعد مذهبی آن خلاصه نمی شود و این معبد زیبا، یکی از معدود میراث به جا مانده بانکوک است که پیش از سلسله چاکری، پادشاهی کنونی تایلند ساخته شده است.
جالب است بدانید وات آرون معبدی بودایی است که نام خودش را از آرونا، خدای خورشید هندوها قرض گرفته است! در آیین هندوئیسم اغلب آرونا را به شکل خورشیدی قرمز رنگ و در حال طلوع نشان می دهند. از طرفی دیگر در فرهنگ تایلندی، به مجموعه ای از سازه های مذهبی که با دیواری محصور شده اند و چندین ورودی دارند، «وات» گفته می شود. از همین روست که وات آرون را با عنوان «معبد سپیده دم» نیز می شناسند.
اگر شما هم درباره وات آرون کنجکاوید، در ادامه همراه آوا بلیط باشید تا تاریخچه، معماری و بخش های مختلف این معبد را بررسی کنیم.
تاریخچه وات آرون | معبد در نخستین روزها
در گذشته و در زمان پادشاهی آیوتایا (1351–1767) (1)، یک معبد بودایی در مکان فعلی وات آرون وجود داشت که نام و نشانی نداشت؛ اما همواره مورد توجه قرار می گرفت. البته پس از آن که روستایی به نام بنگ ماکوک در نزدیکی معبد بنا شد، این بنای مذهبی نیز وات ماکوک نام گرفت. در دوران باشکوه پادشاهی آیوتایا، کشتی های زیادی در رودخانه چائو فرایا بالا و پایین می رفتند و از آن برای دسترسی به نقاط مختلف استفاده می کردند. یکی از اسکله هایی که در طی این رودخانه مورد توجه قرار داشت، اسکله منطقه تونبوری (Thonburi) بود، زیرا در این سرزمین فراوانی آب و غذا به چشم می خورد و بنابراین دریانوردان به راحتی می توانستند در این محل آذوقه و مواد خوراکی ادامه راه را تامین کنند. گویند هنگامی که تاجران و دریانوردان به اسکله نزدیک می شدند، رو به معبد قدیمی و با تعظیم و کرنش از کشتی پیاده شده و خود را به معبد می رساندند. همان طور که حدس می زنید، این معبد چیزی جز وات ماکوک یا وات ماکوک نوک نبود.
در اواسط قرن هجدهم میلادی بود که پادشاهی آیوتایا از دوران اوج خود فاصله بسیاری گرفت و قدرت خود را تا حد قابل توجهی از دست داد. در این هنگام لشکرهای چینی و میانماری (برمه) به تنبوری حمله کرده و این سرزمین را از آن خودشان کردند. در این وقت ژنرالی محلی به نام تکسین توانست شرایط را مدیریت و پیوستگی و وحدتی را میان مردم سیام (2) ایجاد کند و به این ترتیب سربازان برمه ای را به بیرون از قلمروی خود براند.
وات آرون در قرن هجدهم
شاه تکسین کسی بود که در 1767 میلادی و پس از سال ها، به پادشاهی آیوتایا خاتمه داد. او پس از سرنگونی این سلسه، پایتخت خود را در نزدیکی معبد بنیان گذاشت، نام این مکان مقدس را به وات چنگ (Wat Chaeng) یا معبد سپیده دم تغییر داد و آن را به عنوان معبد سلطنتی شهر برگزید. بنا بر داستان ها، ناوگان دریایی این پادشاه غروب هنگام به تنبوری و معبد وات ماکوک رسید. پادشاه از کشتی اش پیاده شد و با احترام بسیاری با معبد برخورد کرد. بسیاری بر این اعتقادند که شاه تکسین عهد بست تعمیر معبد را پیش از برآمدن سپیده دم به اتمام رساند و دلیل نامگذاری معبد نیز بی ارتباط با این عهد نیست. البته این تمام توجه تکسین به وات چنگ نبود و از آن جا که این معبد در خاطر شاه بسیار عزیز بود، وی ترتیبی داد تا پس از تاجگذاری، وات چنگ درون محوطه کاخ بزرگ قرار بگیرد و به عنوان معبد سلطنتی تنبوری رسمیت یابد. یکی از مهم ترین بخش های این معبد، تندیس بودای زمردین بود که در این دوره به درون معبد منتقل شد و تا سال 1785 در همان جا نیز ماند.
بر طبق داستان ها، تکسین متاسفانه برخورد بسیار بدی با کاهنان معبد داشت و برای آن که خلوتی شاهانه داشته باشد، به خود اجازه می داد تا راهبان را از معبد بیرون کند.
شاید جالب باشد بدانید که تکسین تنها پادشاه سلسله تنبوری بود و پس از آن دیگر این سلسله ادامه پیدا نکرد. پادشاهی تکسین تنها 15 سال ادامه یافت و پس از آن توسط رامای اول، نخستین پادشاه سلسله چاکری ها سرنگون و اعدام شد.
وات آرون در آخرین سلسله پادشاهی تایلند
پس از شاه تکسین، رامای اول بر تخت پادشاهی تکیه و در قلمروی خود دست به تغییرات بسیاری زد و این تغییرات دامن وات چنگ را هم گرفت. رامای اول ابتدا محدوده کاخ بزرگ را جا به جا کرد و آن را از سمت غربی رود فرایا چائو به سمت شرق رودخانه تغییر داد. به این ترتیب معبد وات چنگ که از محوطه قصر خارج شده بود، عنوان معبد سلطنتی را هم از دست داد. البته این تنها تنزل مقام معبد نبود و رامای اول در ادامه، تندیس ارزشمند بودای زمردین را هم جا به جا کرد و وات چنگ بیش از پیش مورد بی مهری قرار گرفت.
با این حال وات چنگ حتا بدون مجسمه مقدس بودا همچنان مورد احترام مردم قرار داشت و با راهبان نیز محترمانه تر رفتار می شد، چرا که در این دوره راهبان اجازه داشتند تا با خیال راحت به معبد بروند؛ اما از دست دادن عنوان سلطنتی و تندیس زمردین، چیزهایی بود که وات چنگ را به زودی به معبدی متروکه بدل کرد. روزهای تاریک و خلوت معبد باستانی تا سال ها ادامه داشت تا آن که رامای دوم (1809-1824) به روی کار آمد. به دستور این پادشاه، معبد سپیده دم مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت، ساختمان مرکزی آن تا ارتفاع 70 متر گسترش و همچنین نامش به وات آرون راچاتراما تغییر یافت.
در طی سلطنت رامای سوم، اتفاق های بهتر و روزهای درخشان تری برای معبد از راه رسیدند و ارتفاع برج اصلی تا 77 متر افزایش یافت. در نتیجه این اتفاق، برج وات آرون به بلندترین ساختمان بانکوک بدل شد. شاه رامای سوم به عنوان نماینده ای شایسته از هنر و معماری، بازسازی ساختمان را با آرایش و تزییناتی باشکوه به عهده گرفت و قطعات درخشان و کوچک چینی را برای نمای معبد به کار گرفت. این تزیینات منحصر به فرد باعث می شدند تا ساختمان معبد در زیر پرتوان طلایی خورشد جلوه و درخششی چشمگیر بیابد. از دیگر تغییرهای در دوره رامای سوم، می توان به تغییر نام وات آرون راچاتراما به آرون راتچاوارارام اشاره کرد.
توجه به وات آرون در امپراتوری چاکری ها ادامه داشت و رامای پنجم نیز برای بازسازی این معبد تاریخی دست به کار شد. در دوره فرمانروایی این پادشاه و در دهه 1980 میلادی و همزمان با جشن دویست سالگی تاسیس بانکوک، بازسازی هایی در وات آرون صورت گرفت.
می توان گفت یکی از پیچیده ترین و جدی ترین بازسازی های وات آرون در طی سال های 2013 تا 2017 میلادی انجام شد. در این دوره بسیاری از کاشی های شکسته جا به جا شدند و از ترکیبی گچی برای بازسازی نمای معبد استفاده کردند. در این زمانِ چهار ساله، همچنین بخش های سیمانی نما که در دوره های پیشین اضافه شده بود، حذف شد. با همه این ها، اتمام بازسازی اخیر وات آرون، با انتقادهای بسیاری همراه بود. چرا که عده ای معتقدند این بازسازی با دقت انجام نشده و وات آرون شباهتی به گذشته ندارد و در مجموع سهل انگاری های قابل توجهی در نتیجه نهایی آن به چشم می خورد.